گروه اقتصادی مشرق، ولی‌الله سیف -رئیس‌کل بانک مرکزی ایران- 16 دی ماه در جمع خبرنگاران از ادامه روند کاهشی نرخ ارز در آینده با مشاهده علائم رشد اقتصادی کشور خبر داد و با اشاره به نقدینگی ۵۳۰ هزار میلیارد تومانی گفت: «توافق ژنو از ۲۰ ژانویه آغاز و در نتیجه تا ۲ هفته دیگر گشایش ارزی صورت می‌گیرد.»اما یک روز بعد، رئیس بانک مرکزی در پاسخ به این سوال مبنی بر این که شما روز گذشته اعلام کردید قرار است از ۲۰ ژانویه گشایش ارزی داشته باشیم اما طبق اذعان مسئولان وزارت خارجه معلوم نیست توافقنامه ژنو از آن تاریخ اجرا شود، موضع خود را تغییر داد و گفت: «بنده نگفتم گشایش ارزی، گفتم قرار است از ۲۰ ژانویه توافقات انجام شده عملیاتی شود لذا طبیعتا تاثیراتی را در بازار خواهیم داشت.»
سیف درباره نرخ دلار ۳ هزار تومانی اظهار داشت: «بازار کار خودش را می‌کند و ما دخالتی در نرخ‌ها نداریم.»
در دو سال گذشته دلایل زیادی سبب افزایش قیمت ارز در ایران شده است، هدفمندی یارانه‌ها، تحریم‌ها، افزایش نقدینگی و سیاست‌های غلط بانک مرکزی. اما یکی از مواردی که شاید تنها در ایران اتفاق بیفتد، واکنش معکوس بازار به سخنان رئیس‌کل بانک مرکزی است.
در زمان ریاست بهمنی بر بانک مرکزی، هرگاه وی با خبرنگاران مصاحبه می‌کرد، بازار نسبت به آن واکنش منفی نشان می‌داد و قیمت‌ها افزایش می‌یافت.
یکی از پیشنهادهای کارشناسان به بهمنی، کمتر مصاحبه کردن بود؛ چرا که بعد از هر مصاحبه قیمت دلار سیر صعودی به خود می‌گرفت. حال سیف پا جای پای بهمنی گذاشته است.
این در حالی است که تیم اقتصادی دولت یازدهم خود از منتقدان اظهارات مکرر و بعضا متناقض مسئولان اقتصادی در دولت قبل بود.
گفتنی است در کشورهای پیشرفته دنیا رئیس بانک مرکزی به دلیل تاثیر عمیق مواضعش بر بازار، در سال به ندرت و معمولا دو یا سه بار بیشتر صحبت نمی‌کند، زیرا مصاحبه های متعدد در باب نرخ ارز و عدم شفافیت صحبت‌ها باعث نوسانات بازار ارز، ایجاد رانت و فشارهای زیادی در اقتصاد و تولید می‌شود که تجربه محمود بهمنی در اقتصاد ایران، این نظریه را اثبات می‌کند.
در همین زمینه، دکتر موسی غنی‌نژاد -کارشناس و استاد دانشگاه اقتصاد- که از حامیان دولت روحانی محسوب می‌شود، گفت: «در حالی که در دنیا رؤسای بانک مرکزی کم حرف می‌زنند؛ اما مسئولان پولی ما در دوره قبل خیلی حرف می‌زدند. وقتی مشکلات ارزی شروع شده بود هفته‌ای دو بار یا سه بار مقامات پولی حرف می‌زدند و پیش‌بینی‌های آنها غلط در می‌آمد.»
